Veertig jaar consensus over meer handel, meer markt en minder staatsgrenzen, door tegenstanders weggezet als ‘neoliberalisme’ of ‘globalisme’, zijn voorbij. De financiële crisis van 2008 heeft de relatie tussen overheden, centrale banken en financiële markten getransformeerd.

Wat een rotslechte week heeft de globalisering achter de rug. Terwijl het Suezkanaal letterlijk de internationale handel blokkeert, bewijst de Europese Unie elke dag de superioriteit van de natiestaat in het bestrijden van pandemie.

Soms is een week een eeuwigheid in de geopolitiek. Terwijl België alweer in pandemiefixatie verkeerde, was de voorbije week een mijlpaal op de weg naar de nieuwe wereldorde van de 21ste eeuw.

Het wordt met de week duidelijker dat de globalisering corona niet zal overleven.

Toen het financiële kapitalisme een dikke tien jaren geleden implodeerde, voorspelden velen de terugkeer van politiek links. De breed gedragen consensus voor marktwerking lag aan diggelen. Uit de as van het zogenaamde neoliberalisme zou een nieuw links verhaal herrijzen.

Wat te denken van president Trump die de G7-top in Canada eerst 10 op 10 geeft en enkele uren later volledig torpedeert en de Canadese premier de huid vol scheldt, allemaal via Twitter? Voorbij de boertige machostijl, geeft Trump de zes andere G7-naties een realiteitscheck.

Wat hebben de Amerikaanse president Donald Trump, de Britse premier Theresa May, PS-voorzitter Elio di Rupo en Teslabaas Elon Musk gemeen? Ze zijn allemaal gebiologeerd door de eindigheid van jobs. Voor Trump en May nemen immigranten jobs af van de eigen burgers.