Naar overzicht

Next Gen wereld

Soms is een week een eeuwigheid in de geopolitiek. Terwijl België alweer in pandemiefixatie verkeerde, was de voorbije week een mijlpaal op de weg naar de nieuwe wereldorde van de 21ste eeuw.

In de Verenigde Staten is ‘Bidenomics’ geboren en is ‘Reaganomics’ begraven. Wijlen president Reagan doorbrak de malaise van de jaren 1970 met een cocktail van meer markt, minder overheid, vrije handel en lagere belastingen. Biden doet het tegenovergestelde. Zijn stimuluspakket van bijna twee triljoen dollar is een bodemloze grabbelton. Wenselijkheid en effectiviteit staan in vraag. Maar dat is niet de essentie.

De essentie is dat de overheid als de Messias voor welvaart en zekerheid wordt bekroond. Niet langer het probleem – de mantra van Reagan – maar de oplossing. Onder Obama zorgde stimulus nog voor zure protesten bij de Tea Party. De stimulus van Biden is ongekend populair. Mensen krijgen graag gratis geld en uitkeringen, ook Amerikanen. De rekening is voor de toekomst.

Amerikaanse suprematie bouwen


Dit is geen ideologie, dit is pragmatisme. Een pandemie en een concurrentiestrijd met China vergen een zeer actieve overheid, net als tijdens de Koude Oorlog met de Sovjet-Unie. Biden combineert ongeziene overheidsuitgaven met het economisch nationalisme van Trump. Handel en productie worden in een steeds breder net van nationale veiligheid richting Amerikaanse bodem getrokken. Straks volgt een golf van overheidsinvesteringen om daarop Amerikaanse suprematie te bouwen, in het bijzonder in alles wat technologie en digitaal is.

En China, dat doet hetzelfde. Het Nationaal Volkscongres keurde er zopas het veertiende vijfjarenplan goed. Dat focust minder op groei en meer op Chinese technologische innovatie en autonomie. Vroeger kon China rekenen op buitenlandse investeringen, handel, gedwongen en gestolen technologietransfers, overnames en industriële spionage. Dat wordt allemaal moeilijker. Dus gaat het China het zelf doen, met een groot programma van overheidsinvesteringen. Amerika ontkoppelt van China en China ontkoppelt van Amerika.

Het bastion van open handel dat de Europese Unie ooit was, is ook op de trein van de planeconomie gesprongen. Dat is de rode draad van de modieuze ‘Next Generation EU’. Formeel een relanceplan. Inhoudelijk een Europese subsidiefabriek voor de nationale industriële aspiraties van belangrijke lidstaten. De speerpunten daarbij zijn – u raadt het al – technologie, vooral van de groene en digitale soort. Vorige week onthulde de Europese Commissie haar ambities voor de Europese productie van computerchips. Eerder deed ze hetzelfde voor batterijen.

Technologie is het nieuwe nucleaire


Technologie is het nieuwe nucleaire in de nieuwe koude oorlog. Net zoals in de originele Koude Oorlog voeren grootmachten een wedloop en smeden ze allianties. Alweer vorige week sloten China en Rusland een akkoord voor de bouw van een ruimtestation. De militarisering en commercialisering van de ruimte, inclusief de satellietgordel die heel ons digitaal bestaan bepaalt, wordt een grote frontlijn. Het eerste loopgraf is alvast een feit. Dat China en Rusland daarin samenhuizen, is een dramatisch strategisch feit.

Terug op aarde voeren de VS, Japan, India en Australië een multilaterale veiligheidsdialoog, de zogenaamde QUAD. Die is vorige week verveld in een feitelijke anti-China alliantie. Eerste actie is het keren van de Chinese vaccindiplomatie in de regio via eigen productie en goedkope leveringen. Er moeten zieltjes gewonnen worden. Achterliggende prioriteit is militaire veiligheid en, jawel, technologische suprematie.

De hele wereld bouwt een technologisch-industrieel-militair complex dat planeconomie, economisch nationalisme en strategische allianties combineert. Als dat ooit ontploft, zullen we de week van 8 maart 2021 als een kantelpunt zien.

Weergave van column in Trends, geschreven in eigen naam.