Het ziet er steeds meer naar uit dat corona diepe gevolgen zal hebben voor de werkgelegenheid en de arbeidsmarkt. De hoop op een snel herstel is ingeruild voor de vrees van een diepe recessie met langzame heling over meerdere jaren.
De beste relance is een tweede golf vermijden. De tweede beste hebben we met het hele Itinerateam neergeschreven, voorgesteld in een webinar, en bespreken we vandaag met twee van de co-auteurs.
In onze open kenniseconomie, zijn kennis en vaardigheden belangrijker dan ooit. De kennis en vaardigheden die productief zullen zijn in de volgende decennia, wijzigen daarenboven sneller dan ooit.
“De lage werkloosheidsgraad in Vlaanderen dwingt ons om het activeringsbeleid te verruimen, enerzijds naar personen die uitkeringen ontvangen in andere sociale zekerheids- of bijstandsstelsels, anderzijds naar personen die inactief zijn. Daarnaast moeten we werknemers in krimpberoe...
Als er goed nieuws, mag het ook gezegd worden. Vakbonden en werkgeversorganisaties vinden elkaar zowaar in een visietekst voor een betere arbeidsmarkt. Dat is althans hun boodschap in Vlaanderen, waar ze een gemeenschappelijk plan hebben voorgelegd aan informateur De Wever.
Wanneer we de Belgische arbeidsmarktstatistieken vergelijken met het EU-28-gemiddelde, dan zien we dat België vooral een hoge proportie inactieven kent. In tegenstelling tot werklozen, die ook geen baan hebben, zijn inactieven niet op zoek naar een job.
Voor iemand die, zoals uw dienaar, al twintig jaar in de bres staat voor de modernisering van de loopbanen en de arbeidsmarkt in België, zijn het droevige tijden. We zitten vast in het verleden terwijl de toekomst ons inhaalt.
De Belgische arbeidsmarkt staat al vele jaren in paradoxale spreidstand tussen massawerkloosheid en openstaande vacatures. Die mismatch tussen vraag en aanbod wordt een wurggreep wanneer goede conjunctuur en uitstromende babyboomers vacatures naar een hoger plateau tillen.