Poetin, Xi, Erdoğan, Bolsonaro, Modi, Trump, Johnson, Orban: in dat rijtje hoort ook de Franse president Macron thuis. Verslik u niet in uw koffie.

Het wordt met de week duidelijker dat de globalisering corona niet zal overleven.

De Franse president Emmanuel Macron heeft naar de Gele Hesjes geluisterd en leest in de kakofonie van hun protesten de revolte van het plebs tegen de elite. Daarom wil hij meer merite en minder elite, meer kansen en minder privilege.

Wie spreekt dezer dagen voor de Westerse wereld? De Verenigde Staten van Donald Trump alvast niet. Het Verenigd Koninkrijk op weg naar de EU-exit evenmin. Bondskanselier Angela Merkel is politiek verzwakt en Duitsland ligt in de knoop met zichzelf. Er is een gapend gat.

De modernisering van de arbeidsmarkt is de Processie van Echternach van de Franse politiek: elke president en zijn regering beginnen eraan om uiteindelijk nergens te eindigen. Zal Emmanuel Macron slagen waar zijn voorgangers Chirac, Sarkozy en Hollande faalden?

Oef! In het hartland van de Europese Unie, in de symboolnatie Frankrijk, wordt de machtige president dus niet de incarnatie van een donker, extreemrechts, half-xenofobisch, anti-Europees en antiliberaal ressentiment. We halen opgelucht adem.