In de belegerde vesting Washington DC, onder een donkere coronawolk, in de slagschaduw van zijn afwezige voorganger, is Joe Biden ingehuldigd als 46ste president van de Verenigde Staten. Biden zal een goede president zijn, al was het maar omdat Donald Trump zo slecht was.

Ons land heeft 2020 gespendeerd aan politieke impasse en pandemiebestrijding. Door de permanente crisis die alle wetten van de politieke zwaartekracht heeft opgeheven, beseffen we weinig hoezeer corona een kantelmoment voor de wereldorde inhoudt.

Een verblijf in de Verenigde Staten is een politiek en sociologisch experiment. Amerika is nog altijd het land waar de energie van verse en ambitieuze immigratie in de lucht hangt. Waar de winkels open zijn van 8 uur ’s morgens tot 10 uur ’s avonds, elke dag van de week.

Mei wordt de maand van de waarheid voor de lopende handelsgesprekken tussen de Verenigde Staten en China. Met miljarden aan invoerheffingen ontketende president Donald Trump eigenhandig de handelsoorlog die China naar de onderhandelingstafel dwong.

We zitten midden in een hoog oplopende ruzie tussen China en Donald Trump, live te volgen op de twitteraccount van de laatste.

Verbijsterend. Dat is de term voor de haarspeldbocht van de republikeinen over begrotingsbeleid in de Verenigde Staten.

Journalisten berichten waarheidsgetrouw : dat is de eerste regel van de deontologische code voor journalisten. En inmiddels is 'post-truth'  het woord van het jaar voor Oxford Dictionaries geworden. Hoe zijn beide met elkaar te rijmen, in landen met de ruimste persvrijheid?

Een nieuwe benoemingsprocedure voor topambtenaren naar Amerikaans model is niet onzinnig, maar dan moet ze wel aan minstens vijf voorwaarden voldoen.