In Het rechtvaardigheidsgevoel van Jonathan Haïdt staat een gebalde zin die zeer goed uitdrukt wat we bedoelen met loon naar werken: “We haten mensen die nemen zonder te geven.” Natuurlijk zijn er accentverschillen in onze invulling van die stelling en in zijn jarenlang onderzoek

Het Amerikaanse Hooggerechtshof beslist eerstdaags of universiteiten in de Verenigde Staten hun beleid om studenten toe te laten deels op ras kunnen baseren.

Terug naar normaal wordt geen eenvoudige opdracht voor centrale banken. Na de coronacrisis stelden velen de vraag of we kunnen terugkeren naar ‘normaal'. Vaak is het antwoord dat het zo niet werkt. De maatschappij verandert constant.

De federale ministerraad keurde vorige week een omzendbrief goed. Die introduceert een deontologische code waaraan de ministers en staatssecretarissen zich voortaan moeten houden.

Als professor had ik het voorrecht nieuwe rechtenstudenten in te leiden in de rechtsstaat, een staatsorde die we danken aan de verlichting en die stoelt op grote impliciete principes.

Een kleine regio in Europa. Grenzend aan grote buren Frankrijk en Duitsland. Bezwaard met de erfenis van een industrieel verleden. Anders dan Vlaanderen, niet gezegend met een natuurlijke ligging als havengebied. Het zou Wallonië kunnen zijn, maar het is Luxemburg.