Hoe keren we de vernedering van Europa?
Er zijn weken waarin decennia gebeuren. Eenzijdig de Russische president Poetin uit internationaal isolement trekken. Voor Oekraïne een toekomst buiten de NAVO en met territoriaal verlies erkennen nog voor elke onderhandeling. Europa van de onderhandelingstafel weghouden maar op het menu plaatsen. Ons publiekelijk de levieten lezen en Europese antisysteempartijen opvrijen.
Het Amerika van Donald Trump vernedert Europa, maar een Amerika dat niet maalt om de vredesvoorwaarden in Oekraïne is ook een opportuniteit om te beïnvloeden. Het is tijd voor realisme over Europese militaire zwakte vandaag, gekoppeld aan actie voor Europese sterkte morgen. Met Kiev verlangen we een Oekraïne dat onafhankelijk blijft van Rusland, soeverein in zijn internationale allianties en democratisch westers.
De eerste prioriteit daarvoor is een demarcatielijn of niemandsland langs de gehele Oekraïens-Russische frontlinie en in alle betwiste gebieden, met een neutrale vredesmacht of monitoring om toekomstige conflicten te voorkomen. Alleen immuniteit tegen nieuwe Russische inmenging kan het vrije deel van Oekraïne een westerse toekomst garanderen. Analisten gaan uit van een roterende vredesmacht van ruim 100.000 soldaten, met aanzienlijke logistiek. De verwaarloosde legers van Europa zouden moeite hebben om dit te realiseren, maar Europa kan de kosten en de organisatie dragen terwijl het een internationale alliantie coördineert, waar mogelijk met de VN.
De bufferzone beveiligen zou slechts de eerste stap zijn in een gigantische wederopbouw. Oekraïne is een kandidaat voor toetreding tot de EU, een erkenning van de geostrategische logica van een Europees Oekraïne voor beide partijen. Europa zou voor Oekraïne moeten doen wat het Amerikaanse Marshallplan voor Europa deed na de Tweede Wereldoorlog. De kracht van de Europese Unie is haar rijke markt, haar budgetten voor economische ontwikkeling en haar integratie in veiligheid en strategische autonomie. Europa moet al zijn gewicht in de schaal werpen opdat het vrije deel van Oekraïne het West-Duitsland van deze eeuw zou kunnen worden.
De prijs van een goede vrede voor Oekraïne is een generatie-investering in de lange termijn veiligheid en veerkracht van Europa.
Dat alles vereist nu één ding van de EU: een historische, urgente en ongeëvenaarde mobilisatie van fondsen, die gestuurd en geïnvesteerd worden in de veiligheid, zekerheid en welvaart van een vrij Oekraïne. De EU centraliseerde al de productie van vaccins en bedacht gemeenschappelijke schulden tijdens COVID. Het zou in dezelfde geest moeten opschalen voor Oekraïne, bij voorkeur in een open alliantie die niet al haar lidstaten nodig heeft en ook derde landen zoals het VK kan omvatten.
De wederopbouw van een stabiel Oekraïne na de oorlog moet het zakelijk brein van Trump aanspreken, net als de mogelijkheid voor Amerikaanse defensiebedrijven en aannemers om te verdienen aan de toeleveringsketen van vredeshandhaving of -bewaking. Europa kan de VS voor zich winnen door Oekraïne te verbinden met de kernkwesties van het presidentschap van Trump: betalen in de NAVO, meer Amerikaans gas, grondstoffen en goederen kopen in een nieuw handelspact, gedeeltelijk aansluiten bij de VS inzake China.
De spoedtop in Parijs was de start voor wat een dialoog moet worden die een pro-Oekraïense deal met het Witte Huis bezegelt. Dat vereist actie in plaats van woorden, op schaal en snel, ondersteund door voldoende Europese politieke vastberadenheid en budgetten. Het is goed dat het Verenigd Koninkrijk na de brexit weer aan tafel zit in Europa. Een gemeenschappelijke urgentie onder de belangrijkste politieke Europese leiders kan een keerpunt zijn. De prijs van een goede vrede voor Oekraïne is een generatie-investering in de lange termijn veiligheid en veerkracht van Europa. Als wij bereid zijn die prijs te betalen, zal Amerika Europa niet langer vernederen.
Weergave van column in Trends, geschreven in eigen naam.
